秦卓唐韵翎
秦卓唐韵翎最新章节：
云霓则只是冲几人微微颔首，没有说话
杨毅云看着山脚紧闭的山洞石门说话
长歌的花木兰剑锋划过，又是一个一技能七字斩打出！
做完这些后，他才再次拿起地上玉盒，揭掉了上面的灵符，盒盖自动开启，露出里面的金色道丹
此同时，一片片散发着棕色大地灵纹的剑刃，犹如一条条游鱼一样，从黑色剑匣之中飞出来
这是属于他的时刻，独一无二的时刻
他不喜欢太热闹的地方，他喜欢安静的地方
瘦猴子坐在了地上，摆着“一字步”，一点力也使不出来了
堪堪行到棺材山抵在峭壁上的棺首处，山体的分崩离析也在不断加剧，那声势真可谓是石破天惊，日月变色
杨云帆听到这话，顿时停下了动作，转过头来，兴奋道：“是什么使者？是不是黑影使者？”
秦卓唐韵翎解读：
yún ní zé zhǐ shì chōng jǐ rén wēi wēi hàn shǒu ， méi yǒu shuō huà
yáng yì yún kàn zhe shān jiǎo jǐn bì de shān dòng shí mén shuō huà
zhǎng gē de huā mù lán jiàn fēng huá guò ， yòu shì yí gè yī jì néng qī zì zhǎn dǎ chū ！
zuò wán zhè xiē hòu ， tā cái zài cì ná qǐ dì shàng yù hé ， jiē diào le shàng miàn de líng fú ， hé gài zì dòng kāi qǐ ， lù chū lǐ miàn de jīn sè dào dān
cǐ tóng shí ， yī piàn piàn sàn fà zhe zōng sè dà dì líng wén de jiàn rèn ， yóu rú yī tiáo tiáo yóu yú yī yàng ， cóng hēi sè jiàn xiá zhī zhōng fēi chū lái
zhè shì shǔ yú tā de shí kè ， dú yī wú èr de shí kè
tā bù xǐ huān tài rè nào de dì fāng ， tā xǐ huān ān jìng de dì fāng
shòu hóu zi zuò zài le dì shàng ， bǎi zhe “ yī zì bù ”， yì diǎn lì yě shǐ bù chū lái le
kān kān xíng dào guān cái shān dǐ zài qiào bì shàng de guān shǒu chù ， shān tǐ de fēn bēng lí xī yě zài bù duàn jiā jù ， nà shēng shì zhēn kě wèi shì shí pò tiān jīng ， rì yuè biàn sè
yáng yún fān tīng dào zhè huà ， dùn shí tíng xià le dòng zuò ， zhuǎn guò tóu lái ， xīng fèn dào ：“ shì shén me shǐ zhě ？ shì bú shì hēi yǐng shǐ zhě ？”
